เราเป็นเพือนกันตั้งแต่เรียน มอต้นเล่นวงดุริยามาด้วยกัน ในสมัยนั้นยังไม่ได้คิดอ่ะไรตามภาษาเด็กๆๆด่ากันทุกวัน ตีกันทุกเวลาที่เห็นหน้า พอถึงมอปลายต่างคนต่างเรียน ก้อพอจะมีเวลาได้ด่ากันแกล้งกันบ้าง แล้วเธอก้อย้ายโรงเรียนด้วยปัญหาไรสักอย่าง
แล้วเราก้อไม่ได้คุยกันเลย
มีอยู่ว่าหนึ่งเข้าไปน่ะเล่นกบ(Camfrog) ไปเจอเธอเข้า ตอนแรกๆๆไม่รู้หรอว่าเป็นเพือนเก่าที่เรียนมาด้วยกัน
เล่นไปเล่นมาคุยถูกคอก้อเลยรู้ว่าเป็นเพือนกัน ที่นี้ล่ะครับด่ากันไฟไหม้เลย (ดีใจมากมายเจอเพือนเก่า ลึกๆๆก้อบอกว่าแม่งน่ารักขึ้นเยอะเลย)
คุยกันได้เดือนสองเดือน
พอมาวันหนึ่งเธอคนนั้นโทรมาร้องไห้ กับผมบอกว่าอกหัก ด้วยความว่าเป็นเพือนกันก้อเลยคุยให้กำลังใจเธอบอกอย่าไปสนใจผู้ชายดีๆๆดีเยอะกลัวไร(เขาคบกับแฟนมาได้ห้าปีเห็นจะได้ จากที่เขาเล่าให้ฟัง) แล้วก้อคุยทางกบมานทุกวันเลย หลังจากวันนั้นเธอก้อยังร้องไห้อยู่ "แกจะร้องไห้ไปทำไหม เสียน้ำตาไปก้อเท่านั้นล่ะ เสียจิตป่าวๆ" เธอตอบ "ฉันเหงาอ่ะแกไม่มีใครมาเป็นห่วงฉันเลย ต้องการใครสักคนน่ะ"
*ไอที* จะดูแลเองล่ะ"
เท่านั้นล่ะ เธอตอบเลยว่า "แกมาเป็นแฟนฉันได้ไหม" (ปะแล้ว ปะแล้วๆๆๆๆๆ) ผมคิด (งานเข้าล่ะ)คิดไรไม่ออกเลยเปลี่ยนไปเป็นเรื่องอื่น พยายามพูดเรื่องเก่าๆๆตอนเรียนด้วยกัน... เวลาห่างกันไม่กี่วันเธอไปต่างจังหวัด โทรหาผม
เธอบอกว่า"ไปต่างจังหวัดเป็นเพือนหน่อยดิ"
ผมตอบ"หรอ อืมที่ไหนใครไปบ้าง"
เธอตอบ"ไปกับฉันสองคน "
ผมตอบ "แล้วจะไปนอนไหนนี้"
เธอตอบ"หาโรงแรมแถวนั้นก้อได้"
ผมตอบ "ได้คนล่ะห้องช่วยออกให้หน่อยน่ะไม่มีตังช่วงนี้"
เธอตอบ"นอนมานห้องด้วยกันนี้ล่ะ"
ผมคิด(ถ้าไปคงเส็ดแน่ๆๆ)
ผมตอบ "ฉันไปไม่ได้อ่ะวันนั้นมีเรียน สอบด้วย"
เธอตอบ "เซงเลยหาเพือนไปอยู่"
ผมตอบ "ไว้วันหลังล่ะกัน จะพาไปเทียวน่ะ"
เธอตอบ "จ้าได้ แล้วพาฉันไปเทียวด้วยน่ะ"(เริ่มพูดฉัน กับผมแล้วตะก่อน
*ไอที* กูๆๆ)
เธอถามอีกว่า "แกตกลงเป็นแฟนฉันน่ะ"
ผมคิด "ฉิบหายล่ะ"
ผมตอบ "ก่อนลองคบไปเรื่อยๆๆล่ะกัน ฉันไม่อย่าเสียเพือนไปน่ะ ถ้าเป็นเพือนยังคบได้นานน่ะ ถ้าเป็นแฟนเลิกกันมานจะคบไม่ติดน่ะ เอาเป็นว่าดูๆๆนิสัยกันไปก่อนน่ะ ไม่แน่แกอาจ จะเจอคนที่ใช้ก้อได้ ฉันไม่ทิ้งแกหรอยังไงก้อคบไปจนกว่าจะตายไปข้างเลย"
ช่วยคิดหน่อยว่าจะเอาไงดีคราบพี่น้องคราบ งานเข้าสองจิตสองใจอยู่นี้
